เรื่องราวของคุณจระข้และคุณยีราฟไม่ได้เริ่มต้นในหนังสือเล่มนี้  หากแต่ต่อเนื่องมาจากหนังสือเล่มที่มีชื่อว่าคุณจระเข้กับความรักอันยิ่งใหญ่  ยิ้มหวานหยาดเยิ้มที่คุณจระเข้มีให้กับคุณยีราฟในหนังสือเล่มนั้น  เป็นเรื่องราวตอนต่อมาของหนังสือเล่มนี้ 

.

คุณยีราฟตัวสูงมาก  ในขณะที่คุณจระเข้ตัวเตี้ยมาก   เมื่อทั้งสองย้ายมาอยู่ด้วยกัน จึงมีเรื่องยากลำบาก  เมื่ออยู่ในบ้านของคุณจระเข้ที่หลังเล็กมาก  คุณยีราฟชนนั่นชนนี่ไปทั่ว  แต่พอย้ายมาอยู่ที่บ้านของคุณยีราฟ  คุณจระเข้ก็มีความยุ่งยากกับของใหญ่ ๆ ไม่ว่าจะเป็นเก้าอี้ บันได ชักโครก  หรือแม้แต่การตากผ้า  ที่แห่งเดียวที่ไม่ยุ่งยากและเป็นที่ที่แก้ปัญหาให้ทั้งคู่คือบนเตียงนอนซึ่งเป็นที่ที่ทั้งสองได้ส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มให้กัน  ในที่สุดพวกเขาก็ช่วยกันคิดและสร้างโครงการใหญ่ขึ้นมา นั่นคือ  สระน้ำ 

.

ในสระน้ำ ทั้งสองได้มองตากัน และส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มให้กัน  ความยุ่งยากทั้งหมดก็มลายหายไปในพริบตา

.

ความแตกต่างเป็นปัญหาใหญ่ในชีวิตของคุณจระข้กับคุณยีราฟ   แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่และไม่ใช้คำว่า “ปัญหา” เลย  แต่ใช้คำว่า “ความยากลำบาก ความยุ่งยาก” แทน  มุมมองเชิงบวกมราเราใช้มองเหตุการณ์ต่าง ๆ จึงเป็นเรื่องแรกก่อนที่จะนำพาไปสู่การมีกำลังใจเพื่อใช้สติปัญญาในการบริหารจัดการ  

.

เมื่อการอยู่ร่วมกันช่างยากลำบาก  และก็มีบางช่วงที่คุณจระเข้กับคุณยีราฟรู้สึกว่าไปกันไม่ได้   แต่  Empathy นี่เองที่เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้ทั้งสองยังอยู่เคียงข้างกัน  และช่วยกันคลายความยากลำบากทั้งหมด  เราจึงเห็นภาพคุณจระเข้กอดคุณยีราฟเชิงปลอบใจเมื่อคอคุณยีราฟยื่นออกไปนอกบ้าน  ส่วนคุณยีราฟเองก็กินข้าวไม่เป็นสุขเพราะห่วงใยคุณจระเข้ที่นั่งเก้าอี้อยู่ต่ำกว่าชนิดที่ไม่มีทางมองตากันได้   

.

Empathy คือ ความสามารถในการเข้าใจผู้อื่นว่ารู้สึกอย่างไร เป็นการผสมผสานกันระหว่างสติปัญญาและอารมณ์ที่มนุษย์ทุกคนน่าจะมีติดตัวมาตั้งแต่แรกเกิด  เราทุกคนล้วนมีแนวโน้มที่จะมีความเข้าใจผู้อื่นและสามารถพัฒนาได้ตลอดชีวิตโดยผ่านการเรียนรู้ประสบการณ์ต่าง ๆ ซึ่งไม่สามารถเกิดขึ้นจากการสั่งสอนได้  เช่นเดียวกับที่  Mary Gordon ผู้ก่อตั้ง Roots of Empathy กล่าวว่า  Empathy is caught, not taught.

.

มีข้อมูลทางวิชาการที่กล่าวว่าเซลล์กระจกเงาในสมองสามารถทำให้ทารกอายุ 18 ชั่วโมงร้องไห้ตามเด็กคนอื่นที่กำลังร้องไห้ได้  ซึ่งแสดงว่าเด็กทารกสามารถรับรู้อารมณ์ความรู้สึกของผู้อื่น ความสามารถนี้จะก่อตัวเชื่อมโยงกับคุณภาพความผูกพันของเด็กกับผู้เลี้ยงดูในช่วงขวบปีแรก  และเริ่มพัฒนาขึ้นเมื่อเด็กเข้าสู่สังคมที่กว้างขึ้น เช่น เด็กสองขวบเห็นเพื่อนร้องไห้ก็วิ่งไปหาแม่  เพราะรู้ว่าในอารมณ์นี้ต้องการคนปลอบ  แต่เหล่านี้ก็เป็นเพียงความสามารถด้านอารมณ์เท่านั้น  การเชื่อมโยงความสามารถด้านอารมณ์กับสติปัญญาเข้าด้วยกันจะเริ่มแจ่มชัดขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อสั่งสมและพัฒนามานานขึ้น  เราจึงเห็นเด็กสี่ห้าขวบแสดงออกถึงการรับรู้มุมมองของผู้อื่นและเสนอทางแก้ปัญหาให้คนอื่น  เช่น  แบ่งของเล่นให้  พูดปลอบใจ

.

Empathy จึงไม่ใช่แค่การเห็นว่าคนอื่นกำลังรู้สึกอย่างไร แต่เป็นการเข้าไปนั่งในหัวใจของเขาด้วย

.

หนังสือเล่มนี้ก็เช่นกัน เมื่ออ่านให้เด็กอนุบาลฟัง  ความยุ่งยากของคุณยีราฟกับคุณจระเข้จึงกลายเป็นความยุ่งยากของเด็กด้วย  สีหน้าของเด็ก ๆ ที่แสดงถึงกังวลกับความยากลำบากของตัวละคร  ไปจนถึงแววตาเป็นประกายวิบวับเมื่อได้ช่วยคิดวิธีแก้ปัญหา  และรอยยิ้มที่ปรากฏเมื่อรู้ว่าความยุ่งยากทั้งหมดมลายไปด้วยวิธีใด  ล้วนเป็นการแสดงออกถึงการเชื่อมโยงความสามารถทางอารมณ์และสติปัญญา 

.

Empathy ในเด็กเล็กเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญของการสร้างคนคนหนึ่ง  เพราะเรื่องเล็ก ๆ ของเด็กอย่างความแตกต่างของคุณจระเข้กับคุณยีราฟในหนังสือเล่มนี้  จะขยับไปเป็นเรื่องใหญ่และซับซ้อนขึ้นเมื่อโตขึ้น   ไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติกับคนใกล้ตัว  หรือแม้แต่มุมมองที่มีต่อความแตกต่างทางกายภาพ เพศ เชื้อชาติ สีผิว ความคิด และความแตกต่างอันมากมายของมนุษย์ในโลกใบใหญ่ 

.

และเพราะเหตุนี้เอง“ความรักอันยิ่งใหญ่ของคุณจระเข้กับคุณยีราฟ” จึงเป็น “เล่มนี้ที่รัก”